بررسی اختلال کنش جنسی در بین جانبازان شیمیایی

مقدمه. تحقیقات نشان داده است که بیماری مزمن می‌تواند عملکرد جنسی افراد را تحت تأثر قرار دهد. بر این اساس تحقیق حاضر با هدف بررسی میزان بدکارکردی‌های جنسی در بین جانبازان شیمیایی و عوامل دموگرافیک مرتبط با آن انجام شده است. مواد و روش ها. این مطالعه جزء مطالعات توصیفی محسوب می‌شود. جامعه مورد مطالعه کلیه جانبازان شیمیایی کشور بود که برای درمان به مراکز درمانی شهر تهران مراجعه کرده و شامل 185 نفر بودند که به روش سرشماری انتخاب شدند. در این پژوهش از یک پرسشنامه 28 سئوالی استفاده شد که به روش مصاحبه تکمیل می‌شد. پرسشنامه شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و بدکارکردی‌های جنسی برگرفته از ملاک‌های تشخیصی D‏SM-IV بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش آزمون t و خی 2 استفاده شد. نتایج. نتایج نشان داد که از مجموع جانبازان شیمیایی مورد بررسی 4/65 درصد حداقل به یکی از اختلالات کنش جنسی مبتلا بودند. مشکل نعوظی و کاهش میل جنسی بترتیب با 2/49 و 6/48 درصد بیشترین فراوانی را در بین این گروه داشتند. همچنین نتایج نشان داد که میزان تحصیلات، نوع شغل، سابقه اقدام به درمان (در سطح001/0≥ P) و درصد جانبازی (در سطح001/0≥ P) با میزان اختلالات کنش جنسی ارتباط دارد. بحث. میزان بدکارکردی جنسی، بویژه ناکارآمدی نعوظی و کاهش تمایلات جنسی در بین جانبازان شیمیایی، بیشتر بوده و همانند میزان آن در بیماران copd است و انتظار می‌رود با افزایش سن میزان این اختلال باز هم بیشتر شود. بر این اساس پیشنهاد می‌شود که درمان بدکارکردی جنسی و بویژه روان درمانی و زوج درمانی جزو برنامه های درمانی برای جانبازان شیمیایی قرار گیرد.